Archol Śmierci 

 Brama raju już zamknięta,
 Łza w oku jest  już jak zaklęta,
 Ma wędrówka do niebieskich bram,
 Gdy minie czas będę sam,

Zamknięta przyszłość,
Zamknięte drzwi...
Ponoć Bóg, gdy zamyka jedne drzwi... otwiera inne.
Trudno pojąć to, że nasza przyszłość skończyła się tak szybko...

Odejdziemy w zapomnienie,
Nie obejrzymy się za siebie,
Strażnik zabierze mnie do raju gdzie żyją Ci, którzy nie zaznali spokoju.
Dziwne wyda się to, że nadal się kochamy, tylko brak nam do tego odwagi.

Prawda zaklęta, noc nieprzespana,
Przyszłość w naszych rękach, tak nie wykorzystana -  po prostu zmarnowana.
Świat się nie kończy,
Świat  się zaczyna.